ορχμούς

ὀρχμούς (Α)

(κατά το Κανταβριγιανόν λεξικόν) «λοχμῶδες καὶ ὄρειον χωρίον, οὐκ ἐπεργαζόμενον».

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄρχος* + κατάλ. -μός].